Hepinize merhaba, Ben Emre Çifçi, 19 yaşında bir üniversite öğrencisiyim. Bu sitenin kurulmasına çok sevindim çünkü bu site, zor günlerde kendini eve kapatmak zorunda kalan gençlerin içini dökebilecekleri veya aynı durumda olan diğerlerini okuyabilecekleri bir platform olacak. Her şeyden önce umarım sizin ve sevdiklerinizin sağlığı yerindedir. Buradan hastalığa yakalanmış herkese acil şifalar, tüm sağlık çalışanlarına…
Yunanistan Başbakanı Aleksis Çipras’ın Türkiye’ye yaptığı ziyaretinin ana başlıklarından biri de eski metropolit İstanbul’dan kalan sayılı hatıralardan olan Heybeliada Ruhban Okulu’nu ziyaret edecek olmasıydı. Heybeliada Ruhban Okulu, 1844 yılında Fener Rum Ortodoks Patrikhanesi tarafından, Ortodokslar arasında birlik ve hoşgörüyü arttırmak amacıyla, 9.yy’da Heybeliada koruluklarında inşa edilmiş Aya Triada Kilisesi’nde kuruldu. I. Dünya Savaşı’na kadar sorunsuz…
Kadıköy iskelesi tam karşımda. Saat 00.00, birazdan son vapur gelir herhalde. Martılar tepemde dört dönüyor saat kaç oldu yahu! Yarın sabah erkenden öteceksiniz yine uyusanıza artık. Reyhan’ım bugün biraz geç kaldı sanki. Saat 00.01, hala görünürde yok. Hay Allah! Hiç gecikmedi ya şu 55 yıllık ömrümde, bir aksilik olmalı. Yanıma genç bir delikanlı oturdu. Saat…
Mürdüm rengi, kadife bir gecenin sükûnetinde sessiz sedasız yürüyorum. Hafiften bir meltem yorgun gözyaşlarımdan ıslanmış yanaklarımı okşuyor. Ürperiyorum. Kavak ağaçları hep bu kadar küskün miydi? Yolun iki kenarından beni ve gittikçe hızlanan adımlarımı seyrediyorlar. “Yeter, bakmayın!” Meltem beni yavaşça kuzey rüzgarının soğuk kollarına teslim etmekte. Yağmur yağacak. “Olamaz!” Koşmaya başlıyorum. Su birikintilerine bastıkça nemli ayaklarım…
Caudwell’in dediği üzere değişimi sağlamak gibi ulvi bir amaca mı sahiptir edebiyat? Toplumdaki içten içe bilinen sorunlara ayna tutarak uyanmamızı mı sağlar? Yoksa yalnızca yüzümüze ufak bir tebessüm kondurmak için mi vardır? İnsana bilmemenin verdiği rahatsızlık kadar can sıkıcı gelen pek az şey vardır. Edebiyatın işlevini, insana etkisini merak etmesinin altında bu bilinmezlik duygusu yatar.…
Annemin sıcak tutsun diye indirimden aldığı pijamalarım üstümde, karışık çerezimin içindeki Antep fıstıklarını ayıklıyorum. Bazen bu ayıklamayı kendimi eğlendirmek için bir oyuna çeviririm. Mesela elimi kâseye atarken kâseye bakmamaya çalışırım. İşte o an bilemezsiniz her ihtimal iki parmak arasındadır. Leblebi mi gelecek Antep fıstığı mı? Bazıları Antep fıstığı gelsin diye büyük bir beklentiyle yapar bunu,…
Düzenli olarak video yüklediğimiz YouTube kanalımızı da ziyaret etmeyi unutmayın! Kanala gitmek için buraya tıklayabilir ya da aşağıdaki bağlantıdaki linki kopyalayarak adres çubuğundan erişim sağlayabilirsiniz. Kanal için öneri ve isteklerinizi de Instagram hesabımızdan bize iletebilirsiniz. Link: https://www.youtube.com/channel/UCI7m2WKrNVabZ6jDIyAVOfA
